til lands, til vanns, og i lufta med!

frå 22. til 27. juli var syster mi på besøk her i skottland, og me fekk ei innhaldsrik og kjekk langhelg saman. torsdagen åt me frukost, før me susa avgarde i ein co-weels (aberdeen sitt svar på bildeleringen) bil med retning sands of forvie. dette er eit naturområde like nord for byen, med ei milelang strand og fine grasvollar å gå mellom.   me har vore der før, i april, då me liksågodt tok ein telttur i området. men denne gongen gjekk me ein rundtur sidan me hadde bil. veldig fint område å gå tur i, og sjølv om det bles ganske mykje, varma sola også ganske mykje. me stoppa for å ete då me kom til stranda  og mannen tok seg like greitt eit bad i dei iskalde bølgene.  me forsette vidare forbi ei kyrkjeruin, eit togvrak  over ei korneng  og prøvde å helsa på nokre kyr  før me enda opp att ved parkeringsplassen. etterpå køyrde me enno litt lengre nord, til me kom til cruden bay. der sette me bilen, og gjekk med kursen mot slains castle.  desse store ruinane av eit slott vart eingong inspirasjonen til bram stoker sin dracula. ikkje vanskeleg å forestille seg det.  slottet vart bygd på tampen av 1500talet av den niande jarlen av erroll, men det er ikkje lengje sidan dette slottet var i bruk. for berre 90 år sidan tok dei ned taket, slik at dei skulle sleppe å betala skatt. og slik lagar du ei ruin.   turen fortsette vidare mot bullers of buchan der fuglane skreik og skrålte like mykje som sist me var der.  her er det stupbratte klipper med små stiar ovanfor, som til tider kan vera livsfarlege dersom du trakkar skeivt.  eit yrande fugleliv har farga klippene kvite enkelte stader, og dei fyk kvilelaust att og fram mellom klippene.  etter endt etappe jogga mannen attende for å henta bilen, oss, og me køyrde heimatt.
frå fredag til søndag tok me ein lengre tur. me pakka med oss turtøyet og trykte inn aviemor på gps’en. turen dertil var veldig fin. me såg hårete kyr (skotsk høylandsfe),   lyngkledde bølgande fjell,  grøne marker,  eit par ruiner og mange whisky destillerier. vel framme i aviemor fekk me oss heldigvis rom på the cairngorm hotell. no var me i hjarta av caringorm nasjonalpark. ved hjelp av dei kjekke, små turbøkene me har kjøpt her borte, fann me mange fine turar i området. den første me tok fatt på, var rundt vatnet loch morlich.  eit utruleg flott vatn og rekreasjonsstad. her var det familiar som hadde piknik eller sola seg, ungar som bada og mange som padla rundt i kajakkar. turen rundt lochen tok omtrent ein time, og me fekk tid til ein liten rastepause etter endt løp.  me var ikkje einsame.   om kvelden åt me middag på hotellet. me fekk haggis, sjøkreps og angussteik jevnt fordelt mellom oss, det smaka fortreffeleg! spesielt etter at me venta så avlorleg lengje på å få bord.
neste morgon var det frukost på det ærverdige hotellet. alt ein kunne ynskja seg av mat eigentleg, både kaldt og varmt. det la eit godt grunnlag for fjellturen me hadde planlagt. rett ved aviemor ragar nemleg sjølvaste cairn gorm 1245 moh. fjellet som har gitt namn til den store nasjonalparken som ligg midt i the highlands. me kunne ikkje ta taubanen opp, for då hadde me ikkje fått lov til å gå utanfor taubanelokalet sitt området (idiotisk!), men det la ikkje nokon dempar på oss, som tok fatt på den lange og bratte turen opp fjellsida. halvvegs stoppa me for å pusta på ei stund og eta litt niste, og idét me hadde funne ein stor stein til å søkja ly under, fauk det opp eit fly frå dalen og over hovuda våre.  det tok nokre rundar rundt cairn gorm, og var mest litt skummelt nærme. etter energiinntaket besteig me toppen av cairn gorm, og naut den fantastiske 360-graders utsikta.   me kunne ha tatt ein enno lengre tur før me byrja på nedstiginga, men akkurat då me skulle ta fatt på den, kom det eit forrykande vêr med vind, skodde og regn, så me ombestemte oss.  vêret var veldig skiftande her oppe, og eg anbefalar å ta med hue, skjerf og hanskar, sjølv midt på sommaren. etter endt nedstiging suste me avgarde til neste mål, utan å veta heilt sikkert kor det var… men i kingussie var me så heldige å få overnatting hjå den pratsomme silvia frå austerrike på avondale house.  ho dreiv ein bed & breakfast, og levde sin livs draum kunne ho fortelja. ho kunne fortelja mykje mykje anna også, me kom knapt til orde. men gode sengjer, stille rom, god frukost og mykje hjarterom hadde ho å tilby. me åt middagen på columba house hotel, som me hadde vore innom tidlegare for å spørja etter rom (utan hell), og fått svært god mottaking. det fekk me også no, i tillegg til herleg mat og drikke! ein tur inn på den lokale puben vart det jammen også, før me tok kvelden.
etter ein lang frukost var kanskje nokon av oss litt tung i hamsen, men me fortsette med like stort tur-mot som sist. i turboka vår las me om ein tur i nærområdet, som skulle ta oss opp på eit fjell og gjennom ein skog. som sagt(eller lest), så gjort. turen tok omlag 2,5 time og gav oss vakre blomar,  fin utsikt  og fine naturopplevingar.  det einaste me sakna var nokre ekorn. me måtte heim til  katten vår rips, så me køyrde «beine» vegen heim til aberdeen. ein heimtur som tok litt over 2,5 time.